Lilak czyli bez (po łacinie Syringa spp.). Nazwa "bez" tak się zrosła z tym krzewem, że w języku potocznym nie została wyparta przez prawidłową nazwę botaniczną lilak, chociaż ta związana jest z barwą kwiatów i ma swe odpowiedniki w innych językach (francuska - lilas, angielska - lilac, rumuńska - liliac, bułgarska - lulak). Krzew ten nieodłącznie kojarzy się z wiosną i zajmuje wyjątkowe miejsce w naszej wyobraźni, wierszach i piosenkach. A więc urządzając ogród, zastanawiamy się nie nad tym czy ten krzew posadzić, ale raczej nad tym ile egzemplarzy, jakie odmiany i w którym miejscu, trzeba bowiem pamiętać, że lilak silnie się rozrasta.
Najpopularniejszy jest lilak zwyczajny, a raczej jego odmiany uprawne, warto jednak wprowadzić do ogrodów także gatunki mniej znane. Są to między innymi lilak chiński, lilak ottawski i lilak węgierski. Zwolennikom okazałych kwiatów "bzów szlachetnych" kwiaty tych gatunków mogą się wydawać za skromne, niektórym jednak amatorom właśnie ta odmienność może się podobać. Gatunki te kwitną później, a więc pozwolą dłużej cieszyć się tak lubianymi kwiatami. Są ponadto jeszcze łatwiejsze w uprawie.
Konieczne jest regularne cięcie krzewów wszystkich gatunków według zasad stosowanych do: cięcie krzewów II grupy.
Lilak zwyczajny